अहो मंडळी, ऐका हो ऐका! महाराष्ट्राच्या महान टीव्हीच्या आखाड्यात सध्या एक जंगी कुस्ती सुरू आहे. पैलवान कोण? तर आपले लाडके सात-आठ मराठी न्यूज चॅनल्स! आणि डाव कशाचा? तर ‘नंबर १’ कोण होणार याचा! आता ही स्पर्धा इतकी टोकाला गेलीय की विचारायची सोय नाही. जणू काही ऑलिम्पिकमध्ये सुवर्णपदक जिंकल्याचा आनंद मिळणार आहे यांना!
या ‘नंबर १’ च्या नादात, खरी बातमी गेली खड्ड्यात आणि सुरू झालाय सनसनाटीचा खेळखंडोबा. चॅनलची वैचारिक पातळी? अहो, ती तर इतकी ‘खालावली’ आहे की तिला शोधायला पाणबुडी पाठवावी लागेल! चांगल्या, माहितीपूर्ण गोष्टी दाखवण्याऐवजी, दिवसभर फक्त एकाच गोष्टीचा गजर – “तो काय म्हणाला?” आणि “मग हा काय म्हणाला?”. जणू काही महाराष्ट्र म्हणजे दोन-चार नेत्यांमधलं व्हॉट्सॲप ग्रुप चॅट आहे आणि बाकीच्यांनी फक्त ते वाचून टाळ्या पिटायच्या!
या खेळात काही ‘वाचाळवीर’ राजकारणी म्हणजे एकदम ‘स्टार परफॉर्मर’! सकाळी उजाडायची खोटी, की आपले पत्रकार बांधव कॅमेरा आणि माईकचे भाले घेऊन त्यांच्या दाराशी हजर! मग हे वीर आपले शब्दबाण सोडायला मोकळे. आरोप कसे? तर एकदम ‘गरमागरम’, ‘सनसनाटी’… पण बहुधा ‘बिनबुडाचे’ आणि अनेकदा ‘खोटे’. पुरावे? छे! त्याची गरज काय?
“मी जे बोलतो तेच अंतिम सत्य… पुरावे वगैरे नंतर बघू!” – एका अज्ञात वाचाळवीराचे आत्मविश्वासाने भरलेले उद्गार (असं समजा!).
आणि भाषा? अहाहा! काय वर्णावी तिची श्रीमंती! जणू काही ‘अभद्र शब्दकोश प्रकाशन सोहळा’ रोज टीव्हीवर साजरा होतोय. कोण जास्त खालच्या पातळीवर जाऊन बोलतो, याची जणू स्पर्धाच!
मग दुसरा अंक सुरू होतो. ज्यांच्यावर आरोप झाले, पत्रकार मंडळी कॅमेरा घेऊन तिकडे पळतात. “अहो, ते तुमच्यावर असे घसरलेत, तुमचं काय म्हणणं?” झालं! मग दुसरा वीर पहिल्या वीराच्या आई-बापांपासून सगळ्यांचा उद्धार करतो.
“त्यांना बोलायला कोणी अधिकार दिला? आधी त्यांनी त्यांच्या घरात काय चाललंय ते बघावं!” – दुसऱ्या अज्ञात वीराचा प्रतिहल्ला (हे पण समजा हं!).
आणि मग दिवसभर हाच सामना रंगतो. तीच बातमी, तेच आरोप, तेच चेहरे… फक्त अँगल बदलून, ब्रेकिंग न्यूजच्या पट्ट्या लावून दिवसभर चघळायला सुरुवात. एखाद्या डेली सोपसारखं – कालचा एपिसोड जिथे संपला, आज तिथूनच सुरुवात, फक्त पात्रं तीच, भांडणं तीच! जणू काही चॅनलवाले आपल्याला विचारत आहेत: “काय प्रेक्षकहो, कालच्या भांडणाचा पुढचा अंक बघायला तयार ना?”
हे सगळं पाहून बिचारा प्रेक्षक! आधी डोकं धरतो, मग कपाळावर हात मारतो आणि शेवटी रिमोट हातात घेऊन म्हणतो – “च्यायला, यापेक्षा कार्टून नेटवर्क किंवा स्वयंपाकाचा कार्यक्रम बघितलेला बरा! निदान काहीतरी नवीन शिकायला मिळतं!” म्हणूनच तर, लोक आता मराठी टीव्ही चॅनलवरील बातम्या बघणंच सोडून देत आहेत. त्यांना कळून चुकलंय की इथे बातमी कमी आणि करमणूक (की डोक्याला ताप?) जास्त आहे.
तर मंडळी, ही आहे आपल्या मराठी न्यूज चॅनल्सच्या ‘नंबर १’ बनण्याच्या स्पर्धेची विनोदी शोकांतिका! यात सनसनाटी आहे, ड्रामा आहे, भांडणं आहेत, पण खरी बातमी आणि जनतेचे खरे प्रश्न…? ते मात्र कुठेतरी त्या ब्रेकिंग न्यूजच्या गोंधळात हरवले आहेत. तोपर्यंत, रिमोट तयार ठेवा आणि पॉपकॉर्न पण… कारण हा ‘रियालिटी शो’ अजून बराच काळ चालणार असं दिसतंय! बघूया, ‘नंबर १’ कोण होतंय आणि प्रेक्षकांचं डोकं कितव्या नंबरवर फिरतंय!
– बोरूबहाद्दर