तर मंडळी, आपले लाडके अजित दादा म्हणजे एकदम ‘सदाबहार उप…’! म्हणजे बघा ना, माणूस सहा-सहा वेळा उपमुख्यमंत्री झालाय. हे म्हणजे क्रिकेटमध्ये ९९ रन्सवर सहा वेळा आऊट होण्यासारखं आहे. सेंच्युरी होणार होणार म्हणायचं आणि नेमका ‘योग’ हुकवायचा!
परवा महाराष्ट्र दिनाच्या कार्यक्रमात काय झालं, एका ज्येष्ठ पत्रकार बाईंनी इच्छा व्यक्त केली की महाराष्ट्राला महिला मुख्यमंत्री मिळावी. आता इथपर्यंत सगळं ठीक होतं. पण आपल्या दादांना काही राहावलं नाही. त्यांनी लगेच माईक खेचून (असं काही झालं नाही हो, पण कल्पना करा!) म्हटलं, “अहो, महिला मुख्यमंत्री तर पाहिजेच, पण मला पण मुख्यमंत्री व्हायचंय की! पण काय करणार, योगच जुळून येत नाहीये राव!”
हे ऐकून अनेकांना हसू आवरेना. म्हणजे बघा, समोर महिला मुख्यमंत्र्याबद्दल बोलणं सुरु आहे आणि दादा म्हणतात, “माझं पण बघा की जरा!” कमाल आहे दादांची! त्यांच्या मनातली ती मुख्यमंत्रीपदाची खुर्ची काही केल्या जात नाही. जणू काही ती खुर्ची त्यांना रोज स्वप्नात येऊन ‘ये दादा, ये!’ असं खुणावत असावी.
दादांचा हा ‘योग’ म्हणजे भारीच प्रकरण दिसतंय. २०१० पासून दादा उपमुख्यमंत्रीपदाच्या ‘योगा’त अडकले आहेत. काँग्रेससोबत, भाजपसोबत (ते तीन दिवसांचं सरकार आठवतंय?), महाविकास आघाडीसोबत, परत भाजपसोबत… दादांनी उपमुख्यमंत्रीपदाची हॅट्रिक नाही, तर डबल हॅट्रिक केलीय! एखाद्याला वाटेल की उपमुख्यमंत्रीपद हे दादांसाठी आणि दादा हे उपमुख्यमंत्रीपदासाठीच बनले आहेत.
पण नाही! दादांना मुख्यमंत्री व्हायचंय. त्यांची ही ‘खंत’ आता जाहीर कार्यक्रमात पण ओसंडून वाहू लागली आहे. कधीतरी हा ‘योग’ जुळून येईल, अशी त्यांची (आणि कदाचित खुर्चीची सुद्धा!) भाबडी आशा आहे.
आता २०२४ च्या निकालानंतर पण दादांच्या गळ्यात पुन्हा ‘उप’चीच माळ पडली. त्यामुळे पुढच्या वेळी काय होणार, हे बघणं रंजक ठरेल. तोपर्यंत आपण एवढंच म्हणू शकतो – दादा, तुमचा ‘योग’ लवकर जुळून येवो, नाहीतर उपमुख्यमंत्रीपदाचा गिनीज वर्ल्ड रेकॉर्ड तुमच्या नावे व्हायचा! 😉
- बोरूबहाद्दर
